ေန႔စြဲ၊ ၁၃၊ ၈၊ ၂၀၁၁
သကၠရာဇ္ ၂၀၁၁-ေန႔တြက္က်ေရာက္ေသာ ၾသဂုတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔သည္ ရခိုင္ျပည္စစ္ေတြျမိဳ႕တြင္ အငတ္ျပႆနာေၾကာင့္ ဆန္ရရိွေရးအတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကေသာ အျပစ္မရိွရခိုင္ျပည္သူျပည္သားမ်ား ရာခ်ီျပီး သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ၾကရသည့္ ေမ့မရႏိုင္ေသာ (၄၄) ႏွစ္ျပည့္သည့္ ေန႔တေန႔ပင္ျဖစ္ေပသည္။
၁၉၆၇-ခုႏွစ္ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ေနဝင္းဦးစီးျပီး ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီနာမည္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို မတရားေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ရယူကာ ဥပေဒမဲ့အုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ မင္းမူးေနေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။
ျပန္သူတို႔ဘဝလံုျခံဳေရးႏွင့္ စီးပြားဥစၥာစည္းစိမ္၏ သာယာဝျဖိဳးေရးအတြက္ မလုပ္ေဆာင္တတ္သည့္အျပင္ ျပည္သူ႔ဘဝအက်ပ္အတည္းအခက္အခဲမ်ားကိုလည္း ေျဖရွင္းမေပးတတ္ေသာ အာဏာရွင္ျဖစ္ေပသည္။ ၁၉၆၇-ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအဝွန္း ဆန္ေရစပါးရွားပါးမႈ ၾကံဳေတြ႔လာေသာအခါ အာဏာရွင္ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ ျပည္သူလူထု ဘဝစားဝတ္ေနေရးကို ေျဖရွင္းေပးမဲ့အစား သိုေလွာင္းထားေသာ ဆန္ဂိုေဒါင္မ်ားမွ ဆန္မ်ားကို အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ သီရီလကၤလာႏိုင္ငံအပါအဝင္ တျခားေသာႏုိင္ငံမ်ားသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ရန္ ျပင္ဆင္ေနေပသည္။
ဤဆန္ေရစပါးရွားပါးမႈ၏ အငတ္ျပႆနာဒါဏ္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအဝွန္း ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးမခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ျပီး စစ္အာဏာရွင္အား ဆႏၵျပေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္ခြဲၾကရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအဝွန္း ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးမခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ျပီး စစ္အာဏာရွင္အား ဆႏၵျပေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကရာတြင္ ရခိုင္ျပည္စစ္ေတြျမိဳ့၏ လူထုဆႏၵျပေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ျခင္းသည္ အျပင္းထန္ဆံုးျဖစ္ျပီး အျပစ္မရိွ ျပည္သူသားမ်ားကို စစ္အာဏာရွင္ စစ္တပ္က ရာခ်ီ၍သတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။
ရခိုင္ျပည္သမုိင္းကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ အစာေရစာငတ္ျပတ္ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားမရိွခဲ့ဖူးေခ်၊ ရခိုင္ျပည္သူမ်ားသည္ ထမင္းငတ္ျပတ္ျခင္းကို အလြန္ရွက္ေၾကာက္ခဲ့ၾက၏၊ တျခားေသာ လူခပ္သိမ္းေသာလည္း ထမင္းအငတ္ေဘးဒဏ္မွ ကင္းလြတ္ၾကေစရန္ ဆႏၵရိွေပသည္။
ထိုေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္ထံမွ ဆန္ထုတ္ေပးပါရန္ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုလာျခင္းျဖစ္ေပသည္၊ လူထုၾကီး၏ေၾကြးေၾကာ္သံမွ ျပဳတ္ဆန္မစား ရခိုင္သား၊ ဆန္ကြဲမစား ရခိုင္သား ဟုပင္တည္း၊ ျပည္သူလုထု၏ ဆႏၵႏွင့္အညီ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ပူးေပါင္းမေဆာင္ရြက္တတ္ေသာ စစ္အာဏာရွင္သည္ ၎တို႔ေၾကြးေၾကာ္သံအတိုင္း ဓါးကိုဓါးခ်င္း လံွကိုလွံခ်င္း လက္နက္ကိုလက္နက္ျဖင့္ ေျဖရွင္းလာခဲ့ေပသည္။ အပ္တိုတေခ်ာင္းမွ်မပါေသာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေတာင္းဆိုသည့္ ျပည္သူလူထုကို အာဏာရွင္၏ ေခတ္အဆက္အဆက္ လက္နက္ျဖင့္ေျဖရွင္းေနျခင္းမွာ အလြန္ပင္သတၱိေၾကာင္ရာ က်ေပသည္။
ယေန႔ထိ စစ္အာဏာရွင္သည္ ဒီမိုကေရစီၾကိဳးဝိုင္းထဲ့သို႔ မဝင္ရဲဘဲျဖစ္ေနေပသည္။
၉၆၇-ခု ရခိုင္ျပည္အေျခအေန၏ လူေနမႈအေဆာက္အအံုကို သံုးသပ္ၾကည့္ပါက ေျပာင္းလဲတိုးတက္မႈမရိွသည္ ေတြ႔ေနရေပသည္။ ရခိုင္ျပည္သူလူထုသည္ သဘာဝအရင္းအျမစ္ကို အေျခခံ၍ ရွာေဖြလုပ္ကိုင္ကာ ထမင္းကို မေၾကာင္းၾကမစုိးရိမ္ဘဲ စားေသာေနထိုင္ႏိုင္ခဲ့သည္ကို ေတြ႔ၾကရမည္ျဖစမ္ေပသည္။
အာဏာရွင္ဗိုလ္ေနဝင္းသည္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီမွာတဆင့္ Burmese way to Socialism ဟုေခၚေသာ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ျဖင့္ လူထုေကာင္းစားေရႏွင့္ ျပယုဂ္လုပ္ျပီး တပါတီအာဏာရွင္နစ္အျမစ္တြယ္ေအာင္ ၂၆-ႏွစ္တုိင္တုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေပသည္။ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းလယ္ယာေျမအေပၚ အေျခခံေသာ ရခိုင္လယ္သမားမ်ားသည္ ကိုယ့္ေျမကိုကိုယ္လုပ္၍ ထမင္းငတ္ခဲ့ရေသာ ဘဝသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရျပီး ေနာက္ဆံုး ပေဒသရာဇ္၏ ေျမကြ်န္ဘဝသို႔ေရာက္ရိွသြားခဲ့ေပသည္။ ၁၉၈၈-ခု လူထုအေရးေတာ္ပံုႏွင့္ မဆလာတပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္း အာဏာရွင္ မ်ိဳးဆက္သစ္ကိုကား အျမစ္ျပဳတ္မရွင္းလင္းႏိုင္ခဲ့ေပ။ စစ္အာဏာရွင္မ်ိဳးဆက္သစ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူေအာက္အႏွစ္ ၂၃-ေက်ာ္ကာလ ရခိုင္ျပည္လူေနမႈအေဆာက္အအံုးမွာ ယခင္အတိုင္းျပယုဂ္သာျဖစ္ျပီး စစ္အာဏာရွင္၏ ခ်ဳပ္ကိုင္ေသာတဝတ္တပ်က္စီးပြားေရးစနစ္ေအာက္တြင္ ၎တို႔၏ လက္ပါးေစလူနည္းစုလာ အခြင့္အေရး ရရိွျပီး က်န္ျပည္သူမ်ားတို႔မွာ အစာေရစာငတ္ျပတ္၍ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ကာ ဝမ္းစားေရးအတြက္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ထြက္ေျပးေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရိွရေပမည္။
၁၉၆၂-ခု အာဏာရွင္ ဗိုလ္ေနဝင္းမွသည္ ယခုရုပ္သီးအစိုးရ မ်ိဳးဆက္သစ္အာဏာရွင္ ဦးသိန္းစိန္ထိ ရခိုင္ျပည္မွထြက္ရိွေသာ ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတအရင္းအျမစ္မ်ားကို ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားကို ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားသို႔ ရခိုင္ျပည္သူဆႏၵမပါဘဲ ထုခြဲေရာင္းစားေနၾကသည္ကို ေတြ႔ၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ရခိုင္ျပည္သူလူထုဘဝမွာ ဖြတ္က်ိဳးျပာစု၊ ခရုဆံကြ်တ္ျဖစ္ကာ ဆင္းရဲသည္ထက္ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ေနသည္ ကို ေတြ႔ၾကရမည္ျဖစ္ေပသည္။
အာဏာရွင္သည္ ျပည္သူ႔ဘဝေကာင္းစားခ်မ္းသာ စည္ပင္ဝျဖိဳး၍ ျပည္သူတို႔၏ ဘဝကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်ေစေသာ အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံေရးဒႆနအေဆာက္အအံုကို တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္စြမ္း မရိွခဲ့ေပ။
တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားကို ရန္သူသဖြယ္ျပဳမႈဆက္ဆံျပီး ဓါးကိုဓါးခ်င္း လွံကိုလွံခ်င္း လက္နက္ကို လက္နက္ျဖင့္ စိန္ေခၚျပီး ရန္ျပဳအုပ္ခ်ဳပ္ရိွေနဆဲပင္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားညီအကိုမ်ားအေန႔ျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္ မျပဳတ္မခ်င္း ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္သြားၾကပါရန္ ၄၄-ႏွစ္ေျမာက္စစ္ေတြဆန္ျပႆနာေန႔တြင္ တိုက္တြန္းေၾကညာအပ္ပါသည္။
ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ
နယူးေဒလီ.. အိႏၵိယ
